Rajastan 2020: Dag 9: Van Jodhpur naar Udaipur, de 'Stad van de Dageraad'.

Van Jodhpur tot Ranakpur en verder naar Udaipur.
Vandaag een rit van 375 km die we in 10 uur zullen afleggen. Alvorens naar Udaipur te rijden, rijden we door het gebied van die rare Jaïn gemeenschap. In deze geloofsgemeenschap zijn er verschillende strekkingen. Velen zijn volledig in het wit gekleed en dragen een mondmasker om toch geen bacteriën te doden bij het inademen. De meest fundamentalisten dragen zelfs geen kleding. Zij verwerpen elke materiële toepassingen waaronder kleding. Helaas we hebben ze niet opgemerkt.

Kamer in Jodhpur.

Hotel in Jodhpur.

We vertrekken uit onze schitterende logieskamers in Jodhpur om 08.00 uur. De eerst drie uren van de rit verlopen op een mooie afgescheiden 2 X 2 snelweg. Geen koeien die ons in de weg lopen.

Snelweg tussen Jodhpur en Udaipur.

Shiva tempel in Falna.
Na drie uur rijden en 136 km is er een eerste bezoek aan een Shiva tempel. Voor de tempel staan 2 olifanten (beelden) om de tempel te beschermen. Shiva is ook een rare kwiet. Hij zou of was de eerste goeroe zijn.

Hij wordt afgebeeld in vele verschillende situaties, met 4 hoofden, dan ook nog 8 of 16 of meer armen. maar wat steeds terugkomt zijn de drietand, stier en olifanten. Schoenen uit en voor de liefhebbers, roepies om ik weet niet wat af te smeken.

Schoenen uit en terug aan. Reden? Actieve tempel.

Ossenmolen.
Iets verder, op km 143 om 11:30 uur stoppen we aan een os die een molen doet draaien om sesamzaadjes te pletten. Wij mogen ook eens op de molen zitten. Zoals in onze kindertijd toen we op de kermis mochten rondjes draaien en de floche trekken. Hier geen floche.

Os doet de molen draaien, sesamzaadjes worden geplet en ik vind laat de os stappen.

Lunch in Ranakpur.
Ranakpur, is het doel van het eerste gedeelte van de rit van vandaag. Even voor de Jain tempel houden we halt in een prachtige rustige tuin om onze middaglunch te nemen. Dit in het "Maharani Bagh Orchard Retreat."

Kleurrijk onthaal in de tuin van het complex.

Lunch in buffet vorm.

Ingang tot het Maharani Bagh Orchard Retreat voor onze middaglunch.

Jain tempel in Ranakpur. Onderweg naar Udaipur komen we na 177 km toe in Ranakpur. In een afgelegen vallei van Ranakpur ligt een van de mooiste Jaïntempels van India. Ranakpur is gelegen in een verlaten vallei aan de voet van de groene Aravalli Hills. Hier vind men het belangrijkste tempelcomplex van de Jain religie. Er zijn vele tempels maar de hoofdtempel is de Chaumukha Mandir.

Schoenen uit als men de trappen wil opgaan naar de Chaumukha Mandir tempel.

Bij het binnengaan van de tempel, een meedogenloze controle. Zelfs geen medicijnen mag of zal de goden verstoren. Hoe leuk kan het Jaïn leven zijn.

Zeer strenge controle bij de ingang. Geen drank, koekje, fruit in de zakken of mouwen of tassen.

De goden zouden kunnen kwaad zijn. Explosieven, springstoffen ook niet toegelaten. Zeker streng verboden: leder zoals o.a. riemen, tassen, portefeuilles, schoenen... Raar, maar ieder zijn geloof, en zij doen tenslotte bij hen wat ze het beste vinden.

Hier mochten enkel Indiaase autochtone personen komen. Geen allochtonen zoals wij.

Chaumukha of Tempel van de Vier Gezichten.
Deze tempel is gewijd aan Adinath, de eerste profeet van het Jainism. Het is één van de vijf heilige plaatsen van het Jainism en een van de grootste en belangrijkste. Dezen reusachtige tempel werd gebouwd door 4200 arbeiders die er 57 jaar voor nodig hadden om de klus te klaren. Het gebouw is buitengewoon complex: 29 zalen met evenzoveel koepels en niet minder dan 1444 subliem gebeeldhouwde zuilen, waarvan er niet twee gelijk zijn. Het is geen volmaakt gebouw. Volgens de Jain's kan alleen een god iets volmaakt verrichten en maakt de mens altijd wel een fout. Als bewijs hiervan is een van de zuilen enigszins schuin geplaatst.

Geen toegang voor vreemde snuiters. Strenge controle.

Surya of de "Zonnetempel".
Enkele honderden meters verder hebben de hindoes ook een tempel. Hier staan de beelden buiten, terwijl die van de jains binnen staan. We hebben genoeg tempels gezien. het is tenslotte geen bedevaart. Als ik goed opgelet heb, is de naam Surya, maar dat is onbelangrijk volgens mij.

Zonnetempel van de hindoes.

Watermolen op de weg naar Udaipur.
Het is een totaal ander landschap. We rijden via smalle bergwegen door het gebergte. Onderweg zitten de apen ons te bekijken en vinden ze ons maar rare vogels omdat we niet willen stoppen en geen roepies uitdelen. We houden nog even halt bij een boer met een os die een watermolen bedient om de achterliggende akkers te bevloeiën.

Rondje draaien bij een waterput.

Met ossenkracht wordt het water boven gehaald bij deze watermolen. Bestuurder laat de os draaien.

Naar Udaipur, één van de meest romantische steden van Rajastan. We vervolgen onze weg naar Udaipur, ook wel het Venetië van Rajastan. We bereiken deze stad na 273 km. Het is,in onze ogen, een grote stad met 800.000 inwoners. Udaipur, ook genoemd 'De Stad van de Dageraad', is een van de meest romantische steden van India. Udaipur is gelegen in een vallei, omgeven door een ring van groene heuvels, aan de oevers van het Pichola-meer. Het oude centrum is een wirwar van straatjes en steegjes met winkeltjes en werkplaatsen. Het is 18:10 en na 273 km dat we het hotel in Udaipur bereiken.