Dag 7: Jaisalmer: de "Golden City"

Op ontdekking in Jaisalmer.
Vandaag nemen we de tijd om op een rustige manier deze woestijnstad te ontdekken. Na een frisse nacht (buiten), starten we om 08.00 aan ons hotel.

Hotel te Jaiselmer.

Tegenwoordig is Jaisalmer een afgelegen buitenpost in de Tharwoestijn. Men heeft het idee dat men in de middeleeuwen rondloopt. Overal prachtige oude gebouwen, smalle kronkelstraatjes en pleinen met kleine markten. Het krioelt er van rijk versierde koopmanswoningen of haveli's.

Beginnen doen we door met aandacht te luisteren naar de plaatselijke gids.

Rijk versierde koopmanshuizen of haveli's.

Rijk versierde koopmanshuizen of haveli's.

Toeterende brommertjes en motorriksja's.  Een rijbewijs krijg je enkel als je voldoende luid en vooral zonder reden heel luid onnodig kunt toeteren.

Fort van Jaisalmer
Jaisalmer fort rijst als een fata morgana op uit het zand van de Tharwoestijn. Het is de onbetwiste blikvanger van de stad. De grimmige contouren van de 99 bastions worden verzacht door de gouden gloed van het steen.

Fort van Jaisalmer.

Het fort werd gebouwd in 1156 op de top van van de 80 m hoge Trikuta Hill. In de middeleeuwen leefde de hele bevolking van Jaisalmer binnen de muren van het fort. Dit ter bescherming van stoute vijanden die hun rijkdommen en vrouwen kwamen veroveren. Ook nu nog wonen er nog 3500 mensen, zodat het India's enig bewoonde fort is. Koninklijke paleizen, jaintempels, herenhuizen, haveli's en heel veel shopjes zijn hier allemaal te vinden.

Verdedigingsmuur rond de oude kern van Jaiselmer.

Schoenenpoetsen.
Tijdens een van de bezoeksessies aan een jaintempel dienen we onze schoenen buiten te laten staan. Hiervan gebruik gemaakt om mijn schoenen te laten poetsen: 30 roepies, of  0,4 € om ze opnieuw te laten blinken. Voila, die gast zijn dag is heel goed begonnen en ik blij met propere schoenen.

Schoenen worden opgepoetst tot ze er als nieuw uitzien. Ik wou ze hier achterlaten, maar nu zijn ze terug als nieuw. Opm. 15 eurocent, en die vent is gelukkig.

Jaintempels.
In het hart van het fort ligt een groep jaintempels uit de 12de tot de 15de eeuw. De tempels die met steun van vermogende kooplieden werden opgericht, zijn gewijd aan de profeten van het jainisme. Tot voor enkele jaren diende men om toegelaten te worden tot deze tempels alle lederwaren achter te laten: geen schoenen, riemen, portefeuilles, ...

Rijk versierde zuilen in de tempel.

Piep, wat een rare vogels die toeristen.

Shree Chandraprabhwami Ji Tempel.

Vrouwen met de maandstonden zijn evenmin toegelaten. Dat laatste is nu nog de regel. Zij zouden de tempel kunnen..., ja wat? Lederwaren zijn geen moeilijkheid.

Ook nog wel de schoenen achterlaten. Roepies mogen onbeperkt binnen om te doneren, zogezegd voor het onderhoud van de tempel, haha.

Olifanten beeld voor het huis.
Een huis waar er een beeld van een olifant voor staat is heel belangrijk. Dat is een zeer machtige persoon die daar woont. Huwelijksaankondiging worden gewoon op de voorgevel geschilderd. Iedereen die het leest kan naar het feest komen.

Huwelijksuitnodiging waarop de geïnteresseerden uitgenodigd worden op 25-1-2019.

Haveli's.
In het fort zijn er nog een aantal rijk versierde en kunstig uitgewerkte koopmanshuizen of haveli's. Zo mooi dat Indira Ghandi een huis liet afbreken om het prachtig uitgewerkt "Patwa" haveli te bewonderen.

Shree Chandraprabhwami Ji Tempel.

Deze haveli wekte de bewondering op van Indira Ghandhi.

Bezoek aan een koopmanshuis.

In het fort.
Het is een wirwar van smalle staatjes, waar de brommertjes en riksja's zonder schroom luid toeterend door vlammen. Daar bij nog de brave stomme heilige koeien, en het is een chaos waar men horendol van wordt, enfin bijna.

Ik ben hier de baas, want ik ben een heilige. Rare gasten die Indiërs.

Aandachtige bezoekers weten er alles van na de uitleg. Pierre, Greet en Hilda.

Shopping time.
Enkele personen hebben de onweerstaanbare drang om wat te shoppen in dit shopping paradijs. Jan heeft dat goed opgelost. Om 13.20 is de algemene rondgang afgelopen. We keren terug naar het hotel voor onze lunch. De gegadigden die wensen te shoppen, kunnen dan met een motor riksja, de stad intrekken om hun inkopen te doen. De anderen hebben dan de gelegenheid om wat te relaxen aan het zwembad. Om 16.25 is de rust gedaan en vertrekken we naar de zandduinen.

Op de bovenste verdieping van de haveli.

Op de bovenste verdieping van de haveli.

Naar de Thar woestijn.
Een woestijn saai? Nee hoor. Het is geen woestijn in de letterlijke zin van het woord want er groeien ook struiken in het gebied. Afwisselend zandduinen die het geheel een mooi schouwspel geven. We rijden een 40 km richting Pakistan, waar de kamelendrivers op ons staan te wachten. Het is een woestijngebied dat zich uitstekend leent voor smokkelbendes. In deze streek zijn er 150.000 militairen en een uitgebreide grensbescherming met elektriciteit geladen pinnekesdraad.

Het hotel te Jaisalmer.

Er zijn kamelen voor de durvers. De voorzichtigen krijgen een wagentje om de Thar woestijn in te trekken.

Met de kamelen en de kar door de Thar woestijn.

Kamelentocht in de zandduinen.
Een leuke manier om van het panorama en de zonsondergang te genieten is op de rug van een dromedaris gedurende 45 minuten. We krijgen elk een kameel, met driver toegewezen voor een leuke tocht over en door de zandduinen.

Thar, de zandwoestijn in het westen van Rajastan, dicht bij Pakistan

Zandduinen van Sam.

Een dromedaris en een kameel verschillen niet veel van elkaar. Beide woestijndieren zweten slechts zelden en kunnen temperaturen weerstaan van boven de 45 graden. Wanneer ze zich voortbewegen, verplaatsen ze beide poten die zich aan één kant bevinden. Een kameel heeft twee bulten op zijn rug, terwijl de dromedaris er maar één heeft.

Zeer braaf beestje. Dat verdient een tip.

HOBO in de Tharwoestijn.

Als slot nog een prachtige zonsondergang.

Om 18.50 is de zon onder de horizon en is het spektabel afgelopen en tijd om naar ons hotel te rijden. Terug naar het restaurant, voor ons avonddiner. Morgen een nieuwe verplaatsing naar Jodhpur, op een 300 km.

Zonsondergang in de Thar woestijn.

Dag 6: Van Bikaner naar Jaisalmer, 'The golden City' & cenotafen in Chatris

Meteo.
Is het chanche hebben, of is het normaal hier, maar betere weersomstandigheden kan men zich niet inbeelden. Staalblauwe lucht, geen wolkjes, geen wind en een temperatuur overdag van rond de 22°. 's Avonds en 's nachts koelt het wel duchtig af. Het is hier een woestijnklimaat en dan daalt de temperatuur tot een 10°. Maar wij zijn bedaarde mensen en tijdens de nacht liggen we in bed. Niet moeilijk met het drukke programma; We zijn hartstikke blij om tijdig te gaan slapen.

Pierre geflankeerd met Anita en Hilda.

Dwars door de Thar woestijn.
Na het ontbijt vertrekken we om 08.00 uur en rijden we dwars door de Thar woestijn. Het is een lange rit van 320 km en 8 uur naar een uithoek van Rajastan, naar Jaisalmer. Het is een woestijnstad aan de rand van de Thar dessert, gelegen tegen de grens met Pakistan. Een tamelijk goede baan met weinig verkeer, buiten de loslopende koeien gerekend.

Van Bikaner naar Jaisalmer door een woestijngebied.

Tolpoorten zoals overal op de snelwegen.

Overladen vrachtwagens is en normale methode om goederen te transporteren.

Jufferkraanvogels.
Na 140 km, rond 10.20, merken we een zeer merkwaardig natuurverschijnsel. In Khichan is er een meer(tje) waar er duizenden jufferkraanvogels zich komen laven aan het water. Op hun zoektocht naar voedsel moeten ze ook drinken, zoiets als wij. In de woestijn is er geen water, en ze weten de weg naar hiet te vinden.

Zoek maar eens op wikipedia naar deze prachtige vogels. (Of op de app Merlin). Wel hier komen ze samen met duizenden en met een zeer sierlijke vlucht strijken ze vlak voor onze lens naar aan het meer.

Jufferkraanvogels komen zich hier bevoorraden met water.

Met duizenden vinden ze hier het nodige drinken.

Tempel van de Randev Mandir
Na een 195 km komen we toe in Ram Devra, iets voor Pokhran. De Randev Mandir (=tempel), is een van de belangrijkste bedevaartplaatsen van Rajastan. Langs de weg zie je al van ver kleurrijk uitgedoste bedevaarders met vaandels en muziek hierheen stappen. Alles ter verheerlijking van een lokale held uit de 15de eeuw en van zijn paard. Zowel hindoes als moslims komen hier naar een piepklein beeldje kijken, en zelfs bidden maakt men ons wijs.

Op weg naar het heiligdom staan talloze kraampjes met hunne brol.

Hier is het om te doen. Raar, maar als je het gelooft ben je in de vredige toestand.

Bij een beeld van een paardje dat voor de hindoes of moslims belangrijk is.

Een heilige (het diertje) komt ook eens kijken. 

Pokhran.
In het fort krijgen we onze lunch geserveerd. Verassing: lekkere frieten. Er is in de buurt veel militaire aanwezigheid te noteren. We zijn hier dicht bij hun grote vijand, Pakistan. Ook is deze plek gekend omdat er een aantal (5?) atoomproeven uitgevoerd werden. Ik heb begrepen dat het wel ondergronds was, en dit tegen de bezwaren van vele landen. Maar India is een wereldmacht, en die doen wel een beetje wat ze nodig achten om hun macht te demonstreren.

Jaisalmer, de Gouden Stad.
In het hart van de Tharwoestijn rijst omhoog, als een gouden luchtspiegeling, de stad Jaisalmer.
De kern van Jaisalmer lig in het oude centrum. Het is een wirwar van straatjes en ademt een geweldige sfeer uit. Het wordt ook de Gouden stad genoemd vanwege het gebruik van geel zandsteen voor de bouw van vele gebouwen en die een mooie gloed geven.

Fort van Jaisalmer
In het centrum van de stad, op een heuvel, ligt het fort. Vanwege zijn strategische ligging aan de grens met Pakistan heeft het de functie van garnizoensstad. Dit fort is gebouwd op een 76 m hoog plateau. Binnen het fort ziet men haveli's, tempels en het koninklijk paleis. Het fort in geel zandsteen overheerst de stad met een ontzagwekkende pracht..

Meer van Jaisalmer.
Water is hier zeer zeldzaam. Bijna geen regen. Daarom is het meer een attractie, waar we vooreerst naar toe worden gebracht door de nieuwe lokale gids. Een tempeltje waar men zou kunnen bidden, of dansen, ik weet het niet zo goed.

Tempel aan het meer van Jaisalmer.

Meer van Jaisalmer.

Chatris 

Aan het eind van de namiddag, bij zonsondergang, bezoeken we Chatris, een verzameling cenotafen of monumenten waar de overleden Maharadja's werden gecremeerd. De as wordt verstrooid in de Ganges. De cenotafen zien er uit als kleine paleisjes. Het is een schitterend beeld, waar we de zonsondergang kunnen bewonderen.

De cenotafen te Chatris.

HOBO gezelschap aan de cenotafen.

Cenotafen.

Overal waar we lopen worden we aangestaard, gevraagd om selfies of blijven mensen om ons heen draaien om een foto te vragen. Ik heb er alle begrip voor, maar na tientallen fotosessies ben zijn we er wel klaar mee. 

Indische dames willen graag op de foto met westerse mensen. Vreemd.

Mooie bouwwerken, deze cenotafen.

Logies.
We logeren 2 nachten in het zeer luxueuze 4* Gorbandh Palace Hotel. Deze ex-paleizen zijn enorm groot. Om naar je kamer te wandelen heb je goede conditie nodig :). Een paar honderd meter van de lobby tot onze kamer 324.

Gorbandh Palace Hotel