Dag 17: Varanasi en Sarnath

Zonsopgang in Varanasi.
Toeristen zijn rare kwieten. Zij willen vroeg opstaan, om 05.15 om de zon zien op te komen. Vandaag staat onze wekker/smartphone vroeg geprogrammeerd. Maar er is een goede reden: de rituele reiniging in de Ganges. In Varanasi is dat een eens-in-je-leven moment. Voor de hindoes is dat een heilig ritueel. Om 05.45 vertrekken we in een nog donkere stad. Met ons nog vele duizenden pelgrims, toeristen en locals. Er zijn dagelijks 13.000 tot 15.000 pelgrims die zich ritueel komen reinigen in de Ganges.

Haar afscheren.
Voordat de zon zich laat zien, verzamelen honderden mannen zich op de ghats, de stenen trappenlangs de rivieroever voor een heilig bad met de goden. Bij het ritueel hoort dat men zijn haren laat afscheren. Men bestelt eveneens een priester om raad te vragen en zich voor te bereiden voor het rituele bad.

Haren worden afgeschoren voor het rituele bad.

Haren worden afgeschoren voor het rituele bad.

Priester die men kan bestellen, of vragen om het reinigingsproces te bespreken/

Boottocht op de Ganges.
Langs de Ganges liggen over een afstand van 6,7 km 84 trapsgewijs naar de rivier afdalende badplaatsen of ghats. Tijdens een boottocht ziet men hoe de pelgrims hun rituele bad nemen in het koude water van de Ganges.

Pelgrims aan de ghats aan de oever van de Ganges maken zich klaar voor het rituele bad.

Pelgrims aan de ghats aan de oever van de Ganges maken zich klaar voor het rituele bad.

De diepgelovige Hindoe hoopt immers door onderdompeling in de heilige rivier verlost te worden van zonden en zich daarmee te bevrijden uit de heilloze cyclus van geboorte, sterven en wedergeboorte. We varen langs verschillende ghats, waarvan er slechts 5 als heilig beschouwd worden. Het is iets rond 07.15 dat we op de boot deze rituele reiniging kunnen bekijken tijdens de zonsopgang.

HOBO gezelschap op de Ganges, vroeg in de ochtend.

Twee roeiers die ons over de Ganges varen, Jan en de lokale gids bespreken hier het reinigingsproces.

Een beklijvend spektakel waar men stil van wordt. Voornamelijk oudere personen, maar ook jongere mensen en vrouwen van over gans India en Nepal. Ook mensen die hun einde zien of voelen naderen, willen nog deze reiniging ondergaan.

Onderdompeling in de heilige Ganges. 

Het water van de heilige Ganges is op dit moment zo rond de 12°, dus nog zeer koud. Het is een hele procedure die zich hier afspeelt.

Dames nemen deel aan de reiniging.

Dames nemen eveneens deel aan de reiniging.

Het hindoeïsme zit vol van procedures waar men toch respect dient voor op te brengen. De, voor ons schokkende, rituelen van leven en dood worden in het openbaar uitgevoerd. De bezienswaardigheden, de chaos, de mensen, de geuren en kleuren in de ghats, de taferelen in de Ganges laten een overweldigende indruk na.

Ghats aan de Ganges te Varanasi.

Oud Varanasi.
Na de boottocht wandelen we door het oudste gedeelte van Varanasi, met zijn zeer smalle steegjes. Het is niet onder woorden te brengen (door mij) wat de ervaringen hierbij zijn. Bedelaars, daklozen, pelgrims, zwaar gehandicapten, enfin kom zelf zien. Voor ons is het niet te begrijpen hoe men hier kan leven.

Wandeling doorheen het oudste gedeelte van Varanasi.

Wandeling doorheen het oudste gedeelte van Varanasi. Heilig beest zoekt iets eetbaar tussen de smeerlapperij.

Kashi--Vishwanath of Gouden Tempel.
Tempel gewijd aan Shiva, de heer van de kosmos. De aanvankelijk koperen torens werden in 1835 met 820 kilo bladgoud bedekt. De Gouden Tempel is de heiligste plek van de heiligste stad van India en is alleen voor hindoes toegankelijk. Streng zwaar gewapende militairen houden de omgeving streng onder controle. In de onmiddellijke omgeving is er ook een moskee. Ik heb begrepen dat er in een niet zo ver verleden problemen waren tussen deze twee rivaliserende tempels. Op deze heilige plek mag er niet gefotografeerd worden.

Ontbijt.
Na deze tocht op de Ganges keren we terug naar het hotel voor het ontbijt. Hotel met zeer degelijke luxueuze kamers. Het vervolg van het programma om 10.30.

Banares Hindu Universiteit.
Na het ontbijt, vervolg van het programma om 10.30 uur. We worden opgehaald door drie luxueuze voertuigen voor onze 8 personen.

Toyota's voor drie passagiers brengt ons naar de universiteit en bijhorende tempel.

Het is een rit door het helse en chaotische verkeer. Een ritje van 10 km in 45 minuten. Vooral tuut-tuuut en nog luider tuut-getuut. Bijna horendol zijn we toch aan de universiteit geraakt.

De stier Nandi genaamd, waar men in zijn oor een wens fluistert.

Nandi, de stier waar men in zijn oor een wens fluistert.

Shree Vishwanath Tempel
De Banares Hindi University dateert van 1916 en was oorspronkelijk bedoelt voor de studie van het Sanskriet, Indische kunst, muziek en cultuur. De universiteit is de plaats van de Vishwanath tempel. Hier komen de pelgrims hun diepste verlangens afsmeken van de god Shiva. Het is merkwaardig te zien hoe ze aan de stier Nandi iets in zijn oor fluisteren om het van Shiva te verkrijgen. Zoiets als aan de secretaresse van een belangrijke man iets in het oor fluisteren, die dat dan aan haar baas moet doorvertellen.

Bharat Mata Mandir Tempel of Mother IndiaTempel.
Deze tempel is gewijd aan Moeder India. Op de begane grond bevindt zich de voornaamste bezienswaardigheid, een enorme marmeren reliëfkaart van India.

Marmeren kaart van India.

De tempel wil de eenheid van alle religieuze gemeenschappen in India benadrukken. Er is een prachtige driedimensionale kaart van tien bij tien met met een overzicht van India met de buurlanden. Deze marmeren kaart werd zeer minutieus gemaakt door een 30 tal beeldhouwers van 1918-1924. De tempelj is voor iedereen toegankelijk en werd in 1935 door Mahatma Gandhi geopend.

Bezoek aan Sarnath ruïnes en museum.
Na onze lunch vertrekken we om 14.45 naar Sarnath. Op minder dan 10 km van Varanasi liggen de ruïnes van Sarnath, de wieg van het boeddhisme. Op deze locatie was er een herten park. De moeder van Boeddha had een droom van een witte olifant. Verder ben ik vergeten hoe het verder ging met boeddha. Religie is niet eenvoudig voor een eenvoudige persoon.

Dhamekh Stupa te Sarnath.

Hier verkondigde Boeddha in 532 voor Christus voor het eerst zijn leer nadat hij de verlichting had bereikt. Na zijn preek werden zijn eerste toehoorders zijn volgelingen. Sarnath is een vooraanstaand bedevaartsoord en wordt beschouwd als een van vier heilige plaatsen van het Boeddhisme. .

Dhamekh Stoepa.
Het enige gebouw van Sarnath dat de tand des tijds goed heeft doorstaan. Het is een 42 meter hoge stoepa die prachtig versierd is. Dit is een boeddhistische stupa in Sarnath. Op deze locatie ontmoette de Lord Buddha voor het eerst zijn vijf discipelen. Hier deelde hij zijn kennis die hij tijdens de verlichting opgedaan had.

Aan de Dhamekh stupa te Sarnath.

Museum van Sarnath.
Naast de site is er een museum met beelden van Boeddha. Het pronkstuk van het museum is het leeuwen kapiteel.

Leeuwen kapiteel in het museum.

Het leeuwen kapiteel is het nationaal embleem van India. Nog prachtige beelden en sculpturen die een rol speelden tijdens en na het leven van Boeddha.

Een van de belangrijkste stukken uit het museum. Boeddha in de houding bij het houden van zijn sermoenen.

Maulagandhakutty Vihara
Een moderne tempel met op de binnenmuren de voornaamste scenes uit het leven van Boeddha geschilderd.

Boeddhistische gebed drums.

Vijf mediterende boeddhistische monniken.

Maulagandhakutty Vihara tempel.

Deze tempel werd in 1931 gebouwd en geschonken door Sri Lanka. Dat was het einde van ons bezoek aan Varanasi. Terug in het hotel om 18.00 uur na een eens-in-je-leven ervaring van deze belangrijkste hindoe stad.